Proces beatyfikacji jest najbardziej rygorystycznym procesem w Kościele. W tym przypadku, podczas sześciu miesięcy studiów nad sprawozdaniami (tzw. positio), szesnastu badaczy tematu rozpatrywało życie dwojga dzieci i z wielkim podziwem dla ich cnót przedstawiło pisemną pozytywną opinię promotorowi wiary Kongregacji ds. Świętych (dawniej advocatus diaboli). Po zapoznaniu się z tymi opiniami Ojciec Święty nakazał promotorowi przygotowanie dekretu potwierdzającego cnoty heroiczne pastuszków i 13 maja 1989 roku uznał oficjalnie w imieniu Kościoła świętość życia Franciszka i Hiacynty Marto. Oznacza to, że pastuszkowie z Cova da Iria mogą być czczeni oficjalnie.

 

O. Luis Kondor SVD
Wicepostulator beatyfikacji pastuszków fatimskich

 

Czego więc brakowało, aby kult mógł się stać publiczny, by mogły być odprawiane Msze św. w dniu ich święta i na ich cześć, aby zezwolono na budowę kościołów i umieszczanie w nich wizerunków dzieci? Aby to wszystko mogło się stać, Kościół potrzebował naukowego udowodnienia cudu, który dokonałby się za ich pośrednictwem, sygnału, który może pochodzić tylko od Boga.

 

Aby dowieść nadprzyrodzoności wydarzeń fatimskich, 13 października 1917 roku, Bóg dokonał cudu Słońca, którego świadkami było około 50 000 ludzi. By potwierdzić świętość pastuszków, Bóg sprawił, że cud ten mógł być naukowo udowodniony i potwierdzony jako dokonany za pośrednictwem sług Bożych Franciszka i Hiacynty. Dowód został zakończony w Watykanie i cud uznano 22 czerwca 1999 roku. Następnie 13 maja 2000 roku Ojciec Święty przybył do Fatimy i uroczyście beatyfikował Franciszka i Hiacyntę. Tak oto chwałą wyniesienia na ołtarze Bóg nagrodził w swym Kościele małe, wierne sługi z Aljustrel. To był bez wątpienia najważniejszy dzień w historii Fatimy.

 

Jakie jest przesłanie dwojga pastuszków nie tylko dla nas, ale dla całego Kościoła powszechnego? Ich imiona są już zapisane między błogosławionymi. Ich święte życie zostało uznane przez cały świat jeszcze przed beatyfikacją. Właśnie ten fakt wywarł bardzo silne wrażenie w Kościele. Negatywne rezultaty badań prowadzonych przez różne komisje Kongregacji ds. Świętych w kwestii uznania cnót heroicznych u dzieci i młodzieży zmusiły papieża Piusa XI w 1937 roku do wydania polecenia, aby przekazano do archiwów akta wszystkich procesów dzieci i młodzieży do lat 17 dotychczas uznanych przez Rzym. Proces pastuszków spowodował, że Watykan zweryfikował swoje stanowisko i zniósł rozporządzenie papieskie, otwierając drogę świętości nie tylko dzieciom z Fatimy, ale także dzieciom i młodzieży na całym świecie.

ms.ecclesia.org.pl